Το εξωτερικό κέλυφος του κτιρίου δέχεται τις μεγαλύτερες καταπονήσεις λόγω της επίδρασης εξωτερικών κλιματικών παραγόντων. Για το λόγο αυτό είναι απαραίτητη η λήψη μέτρων για την προστασία και εξασφάλιση ικανοποιητικών συνθηκών διαβίωσης εντός των κτιρίων.
Το εξωτερικό κέλυφος θα πρέπει να είναι με τέτοιο τρόπο δομημένο ώστε να μπορεί να αντιμετωπίζει σε ικανοποιητικό βαθμό τις εξωτερικές επιδράσεις από τις θερμοκρασιακές μεταβολές ,τη βροχή ,το χιόνι ,τον παγετό και τον άνεμο.Παράλληλα με την θερμική προστασία που θα του εξασφαλίζει θερμομονωτική επάρκεια κατά τη χειμερινή περίοδο έναντι του ψύχους αλλά και κατά την θερινή περίοδο έναντι της υπερθέρμανσης , θα πρέπει να λαμβάνεται μέριμνα για την αντιμετώπιση πιθανών προβλημάτων υγρασίας που μπορεί να προκύψουν είτε από το εξωτερικό περιβάλλον είτε από το εσωτερικό λόγω της λειτουργίας του χώρου.Όλη αυτή η αντιμετώπιση των προβλημάτων απαιτεί σωστές γνώσεις κανόνων φυσικής κτιρίων και τήρηση όλων των κανονισμών .Αντιθέτως άγνοια των κανόνων και αμέλεια μπορεί να προκαλέσει σοβαρά προβλήματα στην κατασκευή τα οποία δύσκολα αντιμετωπίζονται εκ των υστέρων.
Η εξωτερική τοιχοποιία κτιραικών κατασκευών επιβάλλεται να είναι θερμομονωμένη και προστατευμένη έναντια της υγρασίας.Η θερμομόνωση μιας τοιχοποιίας μπορεί να γίνει με διάφορους τρόπους ανάλογα τον τύπο της κατασκευής .
Πλέον η συνήθης μέθοδος θερμομόνωσης των τοιχοποιών είναι η εξωτερική θερμομόνωση – θερμοπρόσοψη σύμφωνα με την οποία η θερμομονωτική στρώση τοποθετείται στην εξωτερική πλευρά του τοίχου.Με αυτόν τον τρόπο η θερμομονωτική στρώση προστατεύει το δομικό στοιχείο- τοιχοποιία από τις θερμοκρασιεκές μεταβολές ,βροχές .άνεμο ,παγετό. Ταυτόχρονα με την θερμική προστασία αξιοποιείται η θερμοχωρητικότητα των δομικών στοιχείων – τοιχοποιών.Η ικανότητα δηλαδή να συσσωρεύουν στην μάζα τους ποσότητα θερμότητας από τον εσωτερικό χώρο όταν αυτός θερμαίνεται και να την επαναπροσφέρουν στο χώρο όταν παύει να λειτουργεί η θέρμανση από τα θερμαντικά σώματα .
Το μέγεθος της συσσωρευμένης θερμότητας εξαρτάται από το είδος του θερμομονωτικού υλικού δηλαδή από την τιμή λ – συντελεστής θερμικής αγωγιμότητας αλλά και από την μάζα του δομικού στοιχείου.Τα συμπαγή υλικά έχουν μεγαλύτερη μάζα επομένως και μεγαλύτερη ικανότητα να συσσωρεύουν θερμότητα , ενώ τα πορώδη υλικά έχουν μικρότερη μάζα – μικρότερη συσσώρευση θερμότητας. Επίσης περιορίζονται στο ελάχιστο οι θερμογέφυρες αφού η θερμομονωτική στρώση καλύπτει όλες τις επιφάνειες των δομικών στοιχείων χωρίς να διακόπτεται στις θέσεις φέροντος οργανισμού και τοιχοποιίας. Τέλος περιορίζεται σο ελάχιστο η πιθανότητα δημιουργίας του φενομένου συμπήκνωσης υδρατμών στο εσωτερικό των δομικών στοιχείων λόγω μετανάστευσης υδρατμών από τον εσωτερικό προς τον εξωτερικό χώρο τον χειμώνα που η θερμοκρασία του δομικού στοιχείου είναι υψηλή (χαμηλότερη όμως της θερμοκρασίας του εσωτερικού χώρου) και δεν ακολουθεί την πτώση της θερμοκρασίας του εξωτερικού αέρα με αποτέλεσμα ο αέρας που βρίσκεται μέσα στους πόρους των υλικών με αποτέλεσμα να έχει την ικανότητα να συγκρατεί μεγάλη ποσότητα υδρατμών δηλαδή δεν μειώνει τη θερμοκρασία του σε θερμοκρασία κορεσμού ωστε να αποθέσει στα τοιχώματα των πόρων την περίσσεια των υδρατμών που σε αντίθετη περίπτωση δεν θα μπορούσε λόγω χαμηλής θερμοκρασίας να συγκρατήσει.
Η θερμοπρόσοψη έχει το πλεονέκτημα ότι μπορεί να τοποθετηθεί είτε εξαρχής σε μία νεοαγειρόμενη οικοδομή , είτε σε υπάρχουσα.Το υπόστρωμα πρέπει να είναι απαλλαγμένο από υπολλείματα κονιαμάτων, προεξέχοντες ράβδοι οπλισμούσε νέα οικοδομή ή από σαθρούς σοβάδες σε περίπτωση που γίνει θερμομόνωση σε υπάρχων κτίριο.Επίσης για να ξεκινήσει η διαδικασία θα πρέπει να έχουν ολοκληρωθεί οι εργασίες τοποθέτησης υδραυλικών και ηλεκτρολογικών εγκαταστάσεων.Πολύ σημαντικό στην εφαρμογή των εργασιών είναι το κλίμα που σημαίνει ότι κατά την διάρκεια των εργασιών η θερμοκρασία περιβάλλοντος δεν πρέπει να είναι κάτω από 5℃ και πάνω από 32℃ και με υγρασία που να μην ξεπερνάει το 65% γιαυτό το λόγο δεν θα πρέπει να γόνονται εργασίες με βροχή.
Διαδικασία
- Επιπεδότητα επιφανειών : έλεγχος της επιπεδότητας των επιφανειών που πρόκειται να εφαρμοστεί η θερμοπρόσοψη με ζύγισμα.
- Επικόλληση θερμομονωτικών πλακών.H τοποθέτηση γίνεται με ειδική κόλλα θερμοπρόσοψης η οποία απλώνεται στο περίγραμμα και στο κεντρικό σημείο της πλάκας .Οι πλάκες επικολούνται με τρόπο τέτοιο ώστε οι αρμοί της πάνω σειράς πλακών να μην συμπίπτουν με τους αρμούς της κάτω σειράς
- Τοποθέτηση βυσμάτων στερέωσης : Mετά από πάροδο τουλάχιστον 24ων ωρών τοποθετούνται βύσματα στερέωσης περιμετρικά και στο κέντρο των πλακών (περίπου 6 βύσματα /τμ)
- Τοποθέτηση γωνιόκρανων : Τοποθέτηση γωνιόκρανων με πλέγμα στις ακμές του κτιρίου και περιμετρικά των ανοιγμάτων με σκοπό την διασφάλιση ευθύγραμων ακμών και επιπεδότητα
- Τοποθέτηση νεροσταλλακτών : Tοποθέτηση νεροσταλλακτών περιμετρικά στην ακμή της πρώτης θερμομονωτικής πλάκας με σκοπό την απομάκρυνση των βρόχινων νερών από τις τοιχοποιίες.
- Τρίψιμο επιφάνειας πλακών : Aκολουθεί εξομάλυνση των επιφανειών με τρίψιμο των πλακών θερμομόνωσης.
- Τοποθέτηση κόλλας και πλέγματος : Πάνω από τις θερμομονωτικές πλάκες διαστρώνεται με οδοντωτή σπάτουλα η κόλλα η οποία έχει ελαστικότητα καλύπτοντας πλήρως τις πλάκες .Με νωπή ακόμα την κόλλα εγκιβωτίζεται το υαλόπλεγμα μέσα στην κόλλα με ίσια σπάτουλα .
- Αστάρωμα: Mετά την ωρίμανση της κόλλας ακολουθεί το αστάρωμα της επιφάνειας με αστάρι για πρόσφυση της τελευταίας στρώσης επιχρίσματος.
- Τελικό επίχρισμα: Aκολουθεί διάστρωση τελικού αδιάβροχου ακρυλικού ή σιλικονούχου επιχρίσματος μετά από την παρέλευση πέντε ημερών από την επικόλληση πλακών ώστε να προλάβει να στεγνώσει καλά η κόλλα των πλακών.Το τελικό επίχρισμα έχει την δυνατότητα να αποκτήσει χρώμα με ανάμειξη χρωστικών όπως ακριβώς και με τα απλά χρώματα για τοίχους .
Βιβλιογραφία
Οδηγός θερμομόνωσης & στεγανοποίησης
κτίριο εκδόσεις